آزمایش PTT که گاهی (aPTT) activated partial thromboplastin time نامیده می شود. آزمایش غربالگری است و توانائی فرد در تشکیل لخته به شکل طبیعی را ارزیابی می کند.
زمانیکه خونریزی نامتعارف و غیر قابل توجیح وجود داشته باشد ، یا سقط مکرر ، یا موقعی که درمان هپارین انجام می شود یا موقع جراحی برنامه ریزی شده.
شرایط خاصی لازم نیست ولی باید از خوردن غذای چرب پرهیز شود چون ممکن است در نتیجه آزمایش اختلال ایجاد کند.
برای انجام آزمایش از خون وریدی استفاده می شود.
آزمایش PTT که گاهی (aPTT) activated partial thromboplastin time نامیده می شود. آزمایش غربالگری است و توانائی فرد در تشکیل لخته به شکل طبیعی را ارزیابی می کند. در این آزمایش زمان لخته شدن (به ثانیه) بعد از اضافه کردن ماده ای به پلاسما اندازه گیری می شود. آزمایش PTT مقدار عملکرد پروتئین های خاصی را در خون تخمین می زند که به آنها فاکتورهای انعقادی گفته می شود. این پروتئین ها بخش مهم تشکیل لخته می باشند.
موقعی که بدن یا دیواره رگ ها صدمه ببیند خونریزی به وجود می آید و فرایندی تشکیل لخته (هموستاز) شروع می شود. پلاکت ها در محل صدمه دیده تجمع پیدا کرده و به آن می چسبند و بطور همزمان فرایندی شروع می شود که به آن آبشار انعقادی گفته می شود و فاکتورهای انعقادی پله به پله فعال می شوند و نهایتا فیبرینوژن محلول به رشته های بنام فیبرین که به صورت رشته های درهم تنیده شده و به محل صدمه می چسبند و یک لخته محکم ایجاد می کنند و از خونریزی بیشتر پیشگیری کرده و فرصت ترمیم به محل صدمه دیده ایجاد می کنند.
تمام بخش های این فرایند باید به طرز مناسبی عمل کرده و به مقدار کافی وجود داشته باشند تا لخته بخوبی تشکیل شود. در صورتیکه یک یا چند جز از این آبشار کم باشد یا بطور مناسب فعال نشود لخته پایدار و محکم تشکیل نشده و خونریزی ادامه می یابد.